Rabarbarem zaskoczona

             Od trzech tygodni jestem czysta. Jestem na odwyku.

                                                                                                                S ł o d y c z o w y m  :)

Nadmiar szkodzi. Nadmiar czegokolwiek. Nawet snu czy Słońca (choć wydaje się brzmieć abstrakcyjnie, prawda? :)) Dlatego też postanowiłam zmienić harmonogram Słodyczopochłaniania :)
Pięć dni czystości, dwa dni (oczywiście chodzi o weekend) grzeszenia, bo przecież wszystko jest dla ludzi, a my jesteśmy ludźmi! Powinnam dostać etykietkę Mistrzyni Dedukcji... W dodatku jako ludzie żyjemy zbyt krótko (i tylko raz, przynajmniej teoretycznie), żeby odmawiać sobie takich przyjemności... :)

Stąd moja decyzja. Spodziewałam się najgorszego... drżących rąk, uwolnienia niewiadomego pochodzenia pokładów agresji, chęci rzucania się na koleżankę jedzącą ciastko do kawy...
... ale jak widać, rzeczywiście wszystko zaczyna się w głowie. Tak też było u mnie. Zaczęło się. I skończyło ;p przynajmniej na dziś. Ponieważ dziś mam totalną, maksymalną, megadyspensę :) Na wszystko! URODZINY :) Nie bloga, a moje.

Dlatego dziś odpuszczam sobie wszelkie zakazy, nakazy, normy... unijne i nieunijne... Sama sobie będę dziś Normą ;D
I zamierzam Was dziś namawiać do grzechu... wodzić na pokuszenie...
Zamierzam Wam dziś polecić pyszne ciasto! Ciasto, które było dla mnie cudownym zaskoczeniem. Będę z Wami szczera, rabarbar nie jest moim ulubionym owocem :) kiedy jednak Koleżanka od Szarości zapytała czy chcę, w głowie zaświtała mi twórcza misja. Jasne, że chcę!
Ulubiony, nie ulubiony... Kwestia smaku. I tam właśnie znalazłam przepis, którym chcę się z Wami teraz podzielić :)

UWAGA! Zaczynamy :)
Biegiem do sklepu po rabarbar (300 g), sezon przecież się kończy... polecam również ciocie posiadające ogródki :) lub moją Koleżankę od Szarości.
Rabarbar obieramy, myjemy, kroimy na małe (około 10mm) kawałeczki, wrzucamy do miseczki i fundujemy sobie wczesną Zimę posypując go cukrem (w przepisie 115 g, jednak przyznaję, że sypałam zupełnie "na oko"). Następnie pozostawiamy rabarbar w ramionach cukrowego śniegu na około godzinkę. Podczas tej godziny, co jakiś czas mieszamy i obserwujemy jak puszcza sok. Czyli jak wszystko idzie zgodnie z planem :)

Możemy zabierać się za samo ciasto. Najpierw ucieramy mikserem miękkie masło (185 g), z cukrem (230 g) i z połową łyżeczki ekstraktu z wanilii. Ucieramy do momentu uzyskania puszystej masy, cierpliwości... warto :) I teraz zaczynają się jaja. A mianowicie trzy jaja. Dodajemy je po jednym, robiąc przerwy, aby kolejne jaja miały czas się wmiksować (dla jaj zmieniłam końcówkę miksera z ucierającej na miksujące) w towarzystwo maślanej masy.

Zanim zabierzemy się za kolejną fazę, możemy przesypać osłodzony rabarbar na sito i pozwolić mu odsączyć się dość porządnie.

A kolejną fazą jest...
...przesianie (ja po prostu wymieszałam ;p) mąki (90 g - nie zaznaczono jakiej, ale ja użyłam tortowej) z proszkiem do pieczenia (3/4 łyżeczki) i delikatne dodawanie jej do masy. Mieszamy... i mieszamy... :)

Mamy masę, mamy odsączony rabarbar. Mamy wszystko! Nagrzewamy piekarnik do 180 stopni.
Blaszkę (lub naczynie żaroodporne) o wymiarach 20 x 30 cm ubieramy papierem do pieczenia tak, żeby po stronie dłuższych boków wystawały paski tegoż papieru (bardzo ułatwia wyjmowanie ciasta i krojenie).
Masę przelewamy, posypujemy rabarbarem i już :)
Wkładamy do piekarnika i czekamy. W przepisie każą czekać 25-30 minut... jednak mojemu przedpotopowemu piekarnikowi zajęło to dłużej... należy obserwować i nakłuwać wykałaczką :)
Moje ciasto było dość przyrumienione zanim wykałaczka była sucha. Jednak po domu rozchodził się bardzo przyjemny zapach, który na pewno nie był zapachem spalenizny ;p
Po wyjęciu (w przepisie kazali posypać przed włożeniem do, ale zaszalałam i pozwoliłam sobie na modyfikację ;p a co!) z piekarnika posypałam cukrem pudrem. Dość szczodrze z uwagi na rabarbarową kwaśność :)

Pyyyszne :) Gorąco polecam! Cudowna konsystencja, która mnie wydaje się wręcz magiczna! Przed i po upieczeniu! Coś niesamowitego, coś wspaniałego :)

W razie pytań - zapraszam!

W biurze bardzo smakowało, Bardzo Mądremu Mężczyźnie również :) nawet Przyszłym Niedoszłym Teściom!

Upiekłam również tartę z gruszkami i miodem.... ale to może kiedy indziej :) zmykam cieszyć się pierwszymi prezentami!!! A jest czym! :)



Pięknego dnia i Wam :)