Czekoladowy Szok lub Ciasto Czarno na Białym :)

          Miał być blok, a był szok :)
Blok czekoladowy oczywiście! I szok też był czekoladowy! Los jednak chciał, aby do moich ust trafiło wcześniej coś... niesamowitego! I nie było to UFO!
Kojarzycie reklamę M&Msów? "Rozpływają się w ustach, a nie na dłoni". Czekoladowy Szok ma dokładnie tę samą cechę! Usta - nie dłoń!

Ale do rzeczy :) Jeśli macie ochotę podarować komuś (i sobie) rozkosz płynącą z przygotowywania* i jedzenia tego ciasta... będziecie potrzebowali:

* ośmiu jajek (będziemy rozdzielać żółtka od białek - uwielbiam to!)
* kostki masła (kąpiel wodna - rasowe spa dla masła :p)
* szklanki cukru (którą podzielimy na pół i rozsypiemy osobno do białek i osobno do żółtek)
* dwóch tabliczek gorzkiej czekolady (użyłam wedlowskiej)
* szczypty soli
* pergaminu do pieczenia

Jak wywołać ten Szok? :) Łatwo, lekko i przyjemnie! Chwila stresu nadciągnęła niczym czarna chmura tylko w jednym momencie... ale nastąpiło to tylko i wyłącznie z powodu piecyka, który obecnie posiadam... Piecyk ten mógłby być moim dziadkiem :) O tym za chwilę.

ZACZYNAMY!

Tworzymy spa dla naszego masła (do większego garnka wlewamy wodę, następnie wkładamy do niego garnek mniejszy). Kostka masła ląduje w mniejszym garnku, ogrzewanym wodą. I tam powoli rozpuszcza się... powoli, niespieszenie ciesząc nasze oczy.
Następnie łamiemy tabliczki czekolady. W zależności od nastroju można ciosem karate, można delikatnie, z namaszczeniem... Kawałeczki czekolady wrzucamy do rozpuszczonego już masła. I mieszamy... mieszamy... obserwując jak łączą się barwy :) I SMAKI.

Kiedy już napatrzyliśmy się na tę czekoladowo-maślaną zabawę, możemy zabierać się za rozdzielanie jajek. Przy tej okazji warto mieć do dyspozycji stół. Ja nie miałam, bo Bardzo Mądry Mężczyzna rozpoczął wojnę z komarami i postanowił je wszystkie odgrodzić od naszego mieszkania mierząc, tnąc i wklejając siatki do okien :)
Dlatego ja... posłusznie... na kawałku blatu rozdzielałam żółtka od białek. Żółtka do jednego pojemnika, białka do innego.
Radą Koleżanki poczęstowałam białka szczyptą soli i zaczęłam ubijać. Ubijałam dłuuugo, aż uzyskałam zadowalający efekty Sztywnej Piany :) po czym dodałam pół szklany cukru. I...
... ubijałam dalej! Wiadomo, cukier musi się połączyć z pianą :)
Po białkach przyszła kolej na żółtka. Dosypałam cukru i ubijałam. Masa jaśniała w moich oczach.

I docieramy do najprzyjemniejszych momentów... łączymy!! Rozpuszczoną w maśle czekoladę z ubitymi żółtkami. Na koniec delikatnie dodajemy pianę z białek. Mieszamy do momentu utrzymania jednolitej masy :)
Piekarnik już czeka - zimny. Ścielimy blaszkę papierem i przelewamy masę.
Stresujący moment następował z chwilą rozpoczynania pieczenia. Ponieważ podobno piecze się to najpierw 35 minut z dołu... a potem 15 minut z góry... Jednak z moim przedpotopowym piecem... nie miałam na to szans :) wzięłam więc kilka głębokich wdechów i z czekoladową duszą na ramieniu włożyłam blaszkę i ustawiłam nakazaną temperaturę na 170/180 stopni.
Niecierpliwie wdychałam wspaniały zapach przez 50 minut!

Udało się :) Było pysznie! Czekoladowo, delikatnie...
Podobno naturalnym jest, że ciasto opada i pęka lekko. Moje opadło i lekko pękło... naturalnie!
I z okazji tego pęknięcia... odwróciłam ciasto do góry nogami. Ładniej wyglądało.
W wersji Czekoladowy Szok jemy samo ciasto :)
W wersji Ciasto Czarno na Białym układamy obok ciasta lody śmietankowe lub waniliowe w dowolnej ilości :)

Moje było w pierwszej wersji, ponieważ tego akurat dnia stanowiło Ciasto Obwoźne :) Pisałam kiedyś... Dzielenie się za miast Diety! :)

Przyjemność przygotowywania i przyjemność jedzenia... a przyjemności sprawiać sobie trzeba!

* tak! Przygotowywanie tego ciasta było bardzo przyjemne! To mieszanie... delikatne dokładanie piany z białek... kosztowanie czekoladowej masy... :D