O pieczeniu, czyli przepis bez zdjęcia (część pierwsza)

                   

        Dziś moje niedoświadczenie starło się (na całe szczęście!) z doświadczeniem Mamy Bardzo Mądrego Mężczyzny ; ) (pisałam o niej już tutaj)

Ponieważ w niedalekiej przyszłości... będę obchodziła swoje urodziny, postanowiłam upiec ciasto. O tak... tradycję mamy w pracy, to podtrzymywać trzeba : ) zwłaszcza, że tradycja jest bardzo miła... tzn jeśli ciasta są smaczne :P a zwykle są.
Od paru dni szukałam więc przepisu na ciekawe ciasto. Zaglądałam regularnie do Was kierując się wszystkimi zmysłami (no... może podarowałam sobie zmysł smaku... bo lizanie monitora by mi chyba za wiele nie pomogło... woń mogłam sobie jedynie wyobrazić... ;p) i udało mi się znaleźć parę wspaniałych (jak mi się wydawało) przepisów.

Jako, że ilość osób, które chciałabym obdarować moim dziełem przekroczyła ilość kawałków, które można wydobyć z blach jakie posiadam (a raczej posiada je Mama Bardzo Mądrego Mężczyzny), pożyczyłam większą od Koleżanki z Pracy : ) Koleżanka ta była tak miła i pozwoliła mi rozdziewiczyć nowokupioną blaszkę... mnie to ucieszyło ;D

Jak się okazało pieczenie na nowej blaszce to (podobno) ryzyko.... Troszkę mnie to zmartwiło, ale Inna Koleżanka dała mi na wstępie rady, co dodało wiatru w moje Kucharskie Żagle : )

Z wybranymi przepisami udałam się do Mamy Bardzo Mądrego Mężczyzny. Zaczęłam jej czytać składniki... podekscytowana opisywałam co trzeba po kolei robić... Mój monolog trwał i trwał.... Zostałam łaskawie wysłuchana, a następnie skwitowana poradą: "Jeśli chcesz być pewna, że ciasto ci wyjdzie, to musisz piec według sprawdzonego przepisu" --> czyli żadnego z tych, które sobie skrzętnie wyszukałam...
Umiem jedynie upiec dobrą drożdżówkę z owocami... lub serem... ale wydało mi się to zbyt ordynaryjne ;p (jak mawia mój Kolega z Pracy o słodkościach zwykłych)....

Ale Mama Bardzo Mądrego Mężczyzny miała do mnie Pomysł Ratunkowy : ) Wspaniały Wypróbowany Przepis Na Pyszne Ciemne Ciasto!
Prócz swojej ciemności posiada ono jeszcze parę bardzo ważnych zalet.... Zapewniam Was!

No, ale do rzeczy... tak bowiem upiekłam dziś swój pierwszy w życiu biszkopt!!! (tak... jestem trochę upośledzona kuchennie, ale wciąż się uczę!)

1. Ubiłam na sztywną pianę białka (kręciłam mikserem w obie strony! A podobno trzeba w jedną....)
2. Dodawałam powoli cukier... (musi się rozpuścić, co trochę trwa)
3. Troszkę proszku do pieczenia (podobno zwykle się nie daje, ale tutaj akurat tak ;D)
4. Dosypałam mąki przez sitko (ziemniaczaną i tortową)
5. Potem przyszła kolej na żółteczka (dzięki nim cukier się trochę lepiej zaczął rozpuszczać, bo mnie już ręka bolała i pot zimny oblewał, że coś nie tak zrobiłam!)
6. Jeszcze trochę wody... i kakao : )
7. Piekarnik nastawiony i pieczemy!

Obecnie mój pierwszy biszkopt się studzi i czeka na ciąg dalszy... który nastąpi jutro... ; )

Tak... Jest godzina około 22 30 : ) teraz właśnie odbywała się cała ta akcja!

c.d.n.