Gość w dom...

           Niesamowita jest wybiórczość słuchowa i jej odmienność u obu płci. Płeć brzydsza, nie dość, że brzydsza, to jeszcze bardziej głucha... biedactwa pokrzywdzone przez Los :) Wchodząc do domu od progu wołam radosne "czeeeeść". Odpowiada mi cisza. No może nie cisza, bo słyszę szelest, szum, odgłos naczyń. Bardzo Mądry Mężczyzna nie słyszał powitania, bo naczynia mył.
Wiem, należy się cieszyć z pomytych naczyń. I tak też czynię :) zadziwia mnie jednak, że wołania mojego nie słyszał, a nieregularne trytytytyty tryyyyttt silnika naszego samochodu owszem. Wychwycił.
Wiem, też należy się cieszyć. I cieszę się :) {to już mój drugi powód do radości w jednym dniu, dzięki jednej osobie!}
A jako, że wychwycił, usłyszał, dosłyszał... wiadomo, zaniepokoił się. A kto by chciał mieć zaniepokojonego Mężczyznę w domu? No nikt... dlatego ucieszyłam się, kiedy postanowił, że wybierze się na przejażdżkę połączoną z wsłuchiwaniem się w... pracę silnika. Śpiewu ptaków o tej porze nie słychać.
Zjadłam obiad, podłączyłam zasilacz komputera do prądu, rozgarnęłam kołdrę w celu stworzenia sobie najwygodniejszego miejsca na świecie... i cóż słyszę? Ano pytanie czy wybrałabym się z nim. Na tę przejażdżkę. Romantycznie, prawda? Ja... On... i wycie silnika :) No nic, z miłości biorę do dają. To znaczy co On daje :) jadę!

I ta właśnie przejażdżka dała mi do myślenia. Bo my Kobiety potrafimy robić kilka rzeczy na raz :) na sygnał otwierałam drzwi pasażera {bo silnik lepiej słychać}, słuchałam silnika i do tego myślałam.

Przejeżdżaliśmy obok domu znajomych. Przeszło mi przez myśl, żeby zatrzymać się i ich odwiedzić.
Wpaść na chwilę, zapytać co słychać... Może zaprosiliby na herbatę? Mogłoby być miło...

Ale pora była taka, że może kolację jedzą. Że może dzieci kąpią. Że może wiadomości oglądają.

Nie zatrzymaliśmy się, nie weszliśmy.

Czy to się jeszcze w ogóle zdarza w dzisiejszych czasach? Żeby odwiedzać się bez zapowiedzi?
Kiedyś Bardzo Mądry Mężczyzna stwierdził {nie wiem czy z żalem}, że nas nikt nie odwiedza.

- Przecież mamy kilka weekendów z rzędu zajęte. Albo my do kogoś idziemy, albo ktoś do nas... sprzątać też kiedyś trzeba - broniłam honoru gospodyni.
- Ale tak bez zapowiedzi... {zawiesił głos on}

A ja nie wiedziałam co powiedzieć. Bąknęłam coś o szacunku do ludzkiego czasu i tyle. Bo tak gonimy, mamy tak mało czasu dla siebie, że nie chcemy zabierać innym tej wolnej chwili, którą być może obecnie celebrują?
Sama nie wiem... ale jakoś mi się tak dziwnie zrobiło...

Odwiedzacie się? Tak bez zapowiedzi, bez anonsów? :)

Mnie czekają odwiedziny już w tę sobotę*!
Zapowiedziane wprawdzie, ale i tak się cieszę :)


Mała Mi

* również TUTAJ się cieszę :)